درگذشت محمد بهمن بیگی

پارلمان‌نیوز: در آستانه روز معلم، محمد بهمن بیگی، بنیان‌گذار مدرسه‌های عشایر در ایران و برنده جایزه کروبس‌کایا بامداد امروز (شنبه) فانی را وداع گفت .

به گزارش ایسنا، بهمن بیگی که سال های زیادی از عمرش را به ارتقا فرهنگ و سواد در میان عشایر خصوصا عشایر جنوب کشور و استان فارس، اهتمام ورزیده و با ایمان کامل در این راه گام های موفقی را برداشته بود، بر اثر عفونت ریوی بامداد امروز (شنبه) یازدهم اردیبهشت ماه جلالی، به دیار باقی شتافت.

هنوز زمان و چگونگی برگزار مراسم تشییع و تدفین و یادبود این معلم اخلاق و بزرگ مرد عشایر فارس اعلام نشده است.

محمد بهمن ‌بیگی در سال 1299 در ایل قشقایی و در خانوادهٔ محمودخان کلانتر تیره بهمن‌بیگلو از طایفهٔ عملهٔ قشقایی به هنگام کوچ دیده به جهان گشود. 

وی پس از پایان دورهٔ کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، در راستای سیاست های دولت وقت کوشش خود را برای بر پایی مدرسه‌های سیار برای بچه‌های ایل آغاز کرد و با پی‌گیری‌های خود توانست برنامهٔ سوادآموزی عشایر را به تصویب برساند.

بهمن بیگی در اقدامی سخت موفق شد دختران عشایری را نیز به مدرسه‌های سیار جلب و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان گذاری کند.

بهمن‌بیگی به واسطه آنچه کوشش پی‌گیر در راه سوادآموزی به هزاران کودک ترک، لر، کرد، بلوچ، عرب و ترکمن، اعلام شد، برندهٔ جایزهٔ سوادآموزی سازمان یونسکو شد.

آن استاد فرزانه تجربه‌های آموزشی خود را به شکل کتاب و در قالب داستان نوشته و منتشر کرده است، از جمله آثار وی می توان به " عرف و عادت در عشایر فارس 1324"، "بخارای من ایل من 1368"، "اگر قره‌قاچ نبود 1377"، "به اجاقت قسم و طلای شهامت 1387" اشاره کرد.

به گزارش ایسنا "محمد بهمن‌بیگی” در برخی از کتاب‌ها به‌عنوان داستان‌نویس معرفی شده است؛ اما خودش می‌گفت: «داستان؟ کدام داستان؟ من که داستان‌نویس نیستم و استعدادش را هم ندارم. من خاطره‌نویس و پژوهشگرم. افتخاری هم اگر داشته باشم، این است که بنیاد دبستان‌ها و مدارس عشایر را در ایران بنا نهادم و به‌خاطر این کار، جایزه کروبس‌کایا را به‌عنوان بهترین آموزگار آن سال در کل دنیا گرفتم و نیز بورسیه‌ای تحصیل که استفاده نکردم.»

خودش می‌گفت: 23 ساله بودم که اولین کتابم را با عنوان ”عرف و عادت در عشایر فارس” در سال 1324 توسط ناشری که حالا از میان رفته، یعنی نشر ”آذر” و آقای ”مشیری” نامی درآوردم.